Donderdag 20 oktober

Wat op de planning stond voor vandaag was weer een lange dienst, en ook dit zou weer een Barista shift zijn. Alleen was dit niet helemaal waar. Ik kwam binnen en Steve gaf me een aantal modules meer en zei, ga lekker in het Café zitten en werk de modules maar door. Als je vragen hebt dan hoor ik het wel. Dit omdat Steve een meeting had met zijn baas, Sam. Ook mocht ik zelf kijken wanneer ik op pauze ging. Hoe hij het zei was: You can be you’re own boss today. Klinkt altijd leuk toch!? Dus ik een grote kop Café Mocha besteld en op zoek naar een lekker plekje. Het was nog vroeg en was het nog lekker rustig. Uiteindelijk ben ik gaan zitten op een heerlijke zachte lounge stoel voor het raam. Ik had plaats genomen en keek naar buiten. Wat een geweldig uitzicht was dit zeg! Zie foto;)

Na tot een uur of 3 gewerkt te hebben aan de modules was er een eind aan gekomen. Ik naar Steve om te laten weten dat ik klaar was. Hij was heel trots op me, tenminste dat zei die. Good job pal! Dat vind ik zo grappig om te horen, Steve zegt constant pal tegen me. Wel fijn om te horen dat hij me als een vriend beschouwd :P

Daarna zei die, je hebt genoeg gedaan voor vandaag. De hele dag in de boeken is ook zwaar. Dus ik mocht weer gaan. Wat me dan toch goed uitkwam want ik had nog steeds bonkende pijn. Dus ik ging toch maar weer langs de tandarts. Nu wist ik gelukkig waar ik heen moest. Het enige wat ik nog moest uitzoeken was welke bus ik moest hebben. Ik kwam weer binnen bij de tandarts en kon meteen doorlopen naar de receptie. Verteld dat ik dinsdag langs geweest was maar dat ik nog heel erg veel last had. Gelukkig hoefde ik niet weer een formulier in te vullen maar mocht wel weer plaats nemen en zou ik weer geroepen worden. Na waar een dik drie kwartier mocht ik met een mevrouw mee komen, weer dat glazen hokje in. Weer de vraag waarom ik er was en wat voor pijnstillers ik genomen had. En weer mocht ik om 19.00 uur terug komen.

Toen ik naar de bus liep zag ik aan de tijd dat Jolanda ook net klaar was. Ze zou boodschappen gaan doen en zou mee gaan. Moest ik redden dacht ik. Dus ik haar geappt en aangegeven dat ik er aan kwam. Ze was net de bus in gestapt en zou dus weer uitstappen zodat we uiteindelijk samen dezelfde bus in zouden stappen. Samen boodschappen gedaan en toen keek ik op mijn tel en zag ik dat het kwart over 6 was. Heel rap de bus in anders zou ik te laat komen. Toen ik in de bus zat en probeerde uit te zoeken naar welke bus ik moest overstappen schoot ik toch wel een beetje in de stress. Ik kon niet helemaal achterhalen welke bus ik het beste kon nemen en waar ik die moest nemen. Toen dacht ik aan wat ze dinsdag gezegd hadden, je moet 10 min van te voren er zijn anders doen ze de deur niet open. Dus in een opwelling ben ik bij de bios uitgestapt want ik wist dat daar taxi’s zouden staan. Dacht dit is het makkelijkste nu en die weet het adres vast wel te vinden. Dus ik loop naar de taxi’s. ze stonden allemaal netjes in een rijtje, dus ik dacht ik zoek gewoon de eerste kleine taxi uit. Maar dat mocht dus niet. Ik moest in de eerste taxi stappen. En dat was een busje. Zat ik daar in m’n eentje in een 6 persoons busje. De taxi chauffeur wou even een babbeltje met me maken. Maar ik kon alleen maar denken, als ik maar op tijd kom.. Mijn telefoon was nadat ik een foto gemaakt had van mijn huge taxi uitgevallen, helemaal leeg. Dus ik aan de taxi chauffeur gevraagd of hij me kon vertellen hoe laat het was. Het was 16.40, hij had door dat ik er moest zijn op een bepaalde tijd en vroeg hoelaat ik er moest zijn. Dus ik 10 voor 7 gezegd, vol vertrouwen zei die dat hij het wel ging redden. Nou daar moest ik maar op vertrouwen.

En ja hoor netjes om 10 voor 7 werd ik daar afgeleverd. Dit kan ik ook weer van mijn lijstje strepen, in mijn eentje in een taxi hier. Dezelfde meneer die er ook afgelopen dinsdag deed de deur voor me open en vroeg hoe ik ook al weer heette, hij herkende me dus. Weer mocht ik me melden bij de receptie. Nu zat er een andere receptioniste dan dat er vanmiddag zat maar dit was wel dezelfde van dinsdag. Ze zag me aankomen en ze zei oh nee ben je er alweer. Ik mocht plaats nemen en werd omgeroepen als ik aan de beurt was. Na even gewacht te hebben werd ik omgeroepen. Ik mocht weer plaats nemen op de stoel en nogmaals uitleggen waarom ik er was. Weer liggen en dit keer een mannelijke tandarts nam even een kijkje. Ook hij wist precies het goede plekje in te duwen en daar kwam de onvermijdelijke ruk aan. Hij knikte en zei dat hij niet nogmaals de tand wou openmaken. Ze hadden dinsdag bij de behandeling iets in de tand gespoten dat de infectie tegen moest gaan. Dit was wel in werking maar niet goed genoeg. Zijn besluit was om me een doosje pillen mee te geven, antibiotica. Elke dag 3 innemen en dan hoopte die dat dit wel effect zou hebben. Ik het doosje in ontvangst genomen en weer de jas aan. Ik liep weer regelrecht naar de kassa en daar zat de tandartsassistent en die zei nee het is goed zo, deze krijg je van ons. Nou geweldig, misschien hadden ze dan toch een beetje met me te doen.

Ik weer naar huis, dit maal met de bus. Ik moest wel overstappen naar een andere bus. Maar toen ik zag hoe lang ik nog moest wachten dacht ik nee dit word m niet. Het is hier al aardig koud en als ik hier 20 minuten moet wachten, dat kan ik niet aan. Dus op de gok naar huis gelopen. Had dit met de bus dinsdag gereden en vaak onthoud ik het wel. Dus ik naar huis lopen en ik was eerder thuis dan dat de bus langs reed.

Toen ik thuis kwam stond het eten al klaar, dit keer aten we vis met frietjes uit de oven. Lekker hoor. Ook vanavond weer een paar bladzijden uit mijn boek gelezen en na alle medicijnen ben ik gaan slapen. Morgen moet ik weer werken, een vroege dienst van 6.15 tot 14.00 uur.